عارف عارفکیا
عارف از پدر و
مادری با اصالت اردبیلی در تهران متولد شد. مادرش متولد و ساکن باکو و در دانشگاه مسکو رشتهٔ دندانپزشکی را
گذرانده بود؛ مادربزرگش نیز اُپرا می‌خواند و علاقهٔ فراوانی به اشعار به آذری برگردانده شدهٔ نظامی و خاقانی داشت. با شروع جنگ جهانی دوم بسیاری از خانواده‌های
ایرانی به جنوب ارس (ایران) کوچانده شدند. پس از این کوچ اجباری مادرش مجبور شد
دانشگاه را نیمه کاره رها کند، او با پسر عموی خود ازدواج نمود و نتیجه این ازدواج
عارف بود پدرش رانندهٔ کامیون بود
که در آن زمان از مشاغل سخت و مهم محسوب می‌شد.
خیلی زود به دلیل اختلاف در طرز تفکر، پدر و مادرش
از هم جدا شدند و عارف مجبور شد که دور از محبت مادرانه، در کنار نامادری زندگی
نماید. قحطی و کمبود مواد غذایی (به دلیل وقوع جنگ
جهانی دوم) و کم‌توجهی به بهداشت،
باعث شیوع مریضی‌هایی در ایران شده بود که عارف نیز به دلیل همین امراض و همچنین
کمبود توجه و مراقبت مادرانه، به مریضی سختی دچار شد. به همین خاطر مادرش توانست
سرپرستی او را بگیردعارف خواهر و برادرهای دیگری به نام‌های محمدرضا، علیرضا و شهرزاد نیز دارد. مادر عارف ازدواج مجدد نکرد.